aborujar (Traducció Castellà-Valencià)

aborujar 1. v. tr. apilotar, agrumar.
2. v. pron. [ formar borujos ] acagallonar-se, aborrallonar-se.
3. v. pron. [ arrebujarse ] acotxar-se, abrigar-se.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb aborujar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
aborujar






Participio
aborujado
aborujada
aborujados
aborujadas



Gerundio
aborujando






INDICATIVO
Presente
(yo) aborujo
(tu) aborujas
(el/ella/Ud.) aboruja
(nosotros) aborujamos
(vosotros) aborujáis
(ellos/ellas/Uds.) aborujan

Pretérito perfecto simple
(yo) aborujé
(tu) aborujaste
(el/ella/Ud.) aborujó
(nosotros) aborujamos
(vosotros) aborujasteis
(ellos/ellas/Uds.) aborujaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he aborujado
(tu) has aborujado
(el/ella/Ud.) ha aborujado
(nosotros) hemos aborujado
(vosotros) habéis aborujado
(ellos/ellas/Uds.) han aborujado

Pretérito imperfecto
(yo) aborujaba
(tu) aborujabas
(el/ella/Ud.) aborujaba
(nosotros) aborujábamos
(vosotros) aborujabais
(ellos/ellas/Uds.) aborujaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había aborujado
(tu) habías aborujado
(el/ella/Ud.) había aborujado
(nosotros) habíamos aborujado
(vosotros) habíais aborujado
(ellos/ellas/Uds.) habían aborujado

Pretérito anterior
(yo) hube aborujado
(tu) hubiste aborujado
(el/ella/Ud.) hubo aborujado
(nosotros) hubimos aborujado
(vosotros) hubisteis aborujado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron aborujado

Futuro simple
(yo) aborujaré
(tu) aborujarás
(el/ella/Ud.) aborujará
(nosotros) aborujaremos
(vosotros) aborujaréis
(ellos/ellas/Uds.) aborujarán

Futuro compuesto
(yo) habré aborujado
(tu) habrás aborujado
(el/ella/Ud.) habrá aborujado
(nosotros) habremos aborujado
(vosotros) habréis aborujado
(ellos/ellas/Uds.) habrán aborujado

Condicional simple
(yo) aborujaría
(tu) aborujarías
(el/ella/Ud.) aborujaría
(nosotros) aborujaríamos
(vosotros) aborujaríais
(ellos/ellas/Uds.) aborujarían

Condicional compuesto
(yo) habría aborujado
(tu) habrías aborujado
(el/ella/Ud.) habría aborujado
(nosotros) habríamos aborujado
(vosotros) habríais aborujado
(ellos/ellas/Uds.) habrían aborujado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) aboruje
(tu) aborujes
(el/ella/Ud.) aboruje
(nosotros) aborujemos
(vosotros) aborujéis
(ellos/ellas/Uds.) aborujen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya aborujado
(tu) hayas aborujado
(el/ella/Ud.) haya aborujado
(nosotros) hayamos aborujado
(vosotros) hayáis aborujado
(ellos/ellas/Uds.) hayan aborujado

Pretérito imperfecto I
(yo) aborujara
(tu) aborujaras
(el/ella/Ud.) aborujara
(nosotros) aborujáramos
(vosotros) aborujarais
(ellos/ellas/Uds.) aborujaran

Pretérito imperfecto II
(yo) aborujase
(tu) aborujases
(el/ella/Ud.) aborujase
(nosotros) aborujásemos
(vosotros) aborujaseis
(ellos/ellas/Uds.) aborujasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera aborujado
(tu) hubieras aborujado
(el/ella/Ud.) hubiera aborujado
(nosotros) hubiéramos aborujado
(vosotros) hubierais aborujado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran aborujado

Futuro simple
(yo) aborujare
(tu) aborujares
(el/ella/Ud.) aborujare
(nosotros) aborujáremos
(vosotros) aborujareis
(ellos/ellas/Uds.) aborujaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere aborujado
(tu) hubieres aborujado
(el/ella/Ud.) hubiere aborujado
(nosotros) hubiéremos aborujado
(vosotros) hubiereis aborujado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren aborujado

IMPERATIVO
Presente


aboruje (el/ella/Ud.)
aborujemos (nosotros)
aborujad (vosotros)
aborujen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar