acojonar (Traducció Castellà-Valencià)

acojonar v. tr. i pron. acollonar, acollonir.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb acojonar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
acojonar






Participio
acojonado
acojonada
acojonados
acojonadas



Gerundio
acojonando






INDICATIVO
Presente
(yo) acojono
(tu) acojonas
(el/ella/Ud.) acojona
(nosotros) acojonamos
(vosotros) acojonáis
(ellos/ellas/Uds.) acojonan

Pretérito perfecto simple
(yo) acojoné
(tu) acojonaste
(el/ella/Ud.) acojonó
(nosotros) acojonamos
(vosotros) acojonasteis
(ellos/ellas/Uds.) acojonaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he acojonado
(tu) has acojonado
(el/ella/Ud.) ha acojonado
(nosotros) hemos acojonado
(vosotros) habéis acojonado
(ellos/ellas/Uds.) han acojonado

Pretérito imperfecto
(yo) acojonaba
(tu) acojonabas
(el/ella/Ud.) acojonaba
(nosotros) acojonábamos
(vosotros) acojonabais
(ellos/ellas/Uds.) acojonaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había acojonado
(tu) habías acojonado
(el/ella/Ud.) había acojonado
(nosotros) habíamos acojonado
(vosotros) habíais acojonado
(ellos/ellas/Uds.) habían acojonado

Pretérito anterior
(yo) hube acojonado
(tu) hubiste acojonado
(el/ella/Ud.) hubo acojonado
(nosotros) hubimos acojonado
(vosotros) hubisteis acojonado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron acojonado

Futuro simple
(yo) acojonaré
(tu) acojonarás
(el/ella/Ud.) acojonará
(nosotros) acojonaremos
(vosotros) acojonaréis
(ellos/ellas/Uds.) acojonarán

Futuro compuesto
(yo) habré acojonado
(tu) habrás acojonado
(el/ella/Ud.) habrá acojonado
(nosotros) habremos acojonado
(vosotros) habréis acojonado
(ellos/ellas/Uds.) habrán acojonado

Condicional simple
(yo) acojonaría
(tu) acojonarías
(el/ella/Ud.) acojonaría
(nosotros) acojonaríamos
(vosotros) acojonaríais
(ellos/ellas/Uds.) acojonarían

Condicional compuesto
(yo) habría acojonado
(tu) habrías acojonado
(el/ella/Ud.) habría acojonado
(nosotros) habríamos acojonado
(vosotros) habríais acojonado
(ellos/ellas/Uds.) habrían acojonado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) acojone
(tu) acojones
(el/ella/Ud.) acojone
(nosotros) acojonemos
(vosotros) acojonéis
(ellos/ellas/Uds.) acojonen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya acojonado
(tu) hayas acojonado
(el/ella/Ud.) haya acojonado
(nosotros) hayamos acojonado
(vosotros) hayáis acojonado
(ellos/ellas/Uds.) hayan acojonado

Pretérito imperfecto I
(yo) acojonara
(tu) acojonaras
(el/ella/Ud.) acojonara
(nosotros) acojonáramos
(vosotros) acojonarais
(ellos/ellas/Uds.) acojonaran

Pretérito imperfecto II
(yo) acojonase
(tu) acojonases
(el/ella/Ud.) acojonase
(nosotros) acojonásemos
(vosotros) acojonaseis
(ellos/ellas/Uds.) acojonasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera acojonado
(tu) hubieras acojonado
(el/ella/Ud.) hubiera acojonado
(nosotros) hubiéramos acojonado
(vosotros) hubierais acojonado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran acojonado

Futuro simple
(yo) acojonare
(tu) acojonares
(el/ella/Ud.) acojonare
(nosotros) acojonáremos
(vosotros) acojonareis
(ellos/ellas/Uds.) acojonaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere acojonado
(tu) hubieres acojonado
(el/ella/Ud.) hubiere acojonado
(nosotros) hubiéremos acojonado
(vosotros) hubiereis acojonado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren acojonado

IMPERATIVO
Presente


acojone (el/ella/Ud.)
acojonemos (nosotros)
acojonad (vosotros)
acojonen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar