apear (Traducció Castellà-Valencià)

apear 1. v. tr. i pron. [ bajar de un medio de transporte ] baixar ( v. tr. ). Apeó al niño y prosiguió el viaje. ® Baixà el xiquet i va prosseguir el viatge. ¿Donde te apeas? ® On baixes?
2. v. tr. [ disuadir ] dissuadir. No consiguió apearla de su proyecto. ® No va aconseguir dissuadir-la del seu projecte.
3. v. pron. [ ceder ] cedir ( v. intr. ), afluixar ( v. intr. ). Es un cabezota y no se apea de sus ideas. ® un cabota i no cedix en les seues idees.
4. v. tr. [ cortar un árbol por el pié ] assocar. Apearon tres árboles durante la mañana. ® Assocaren tres arbres durant el matí.
5. v. tr. [ trabar un caballo ] travar. Apea el caballo para que no se mueva. ® Trava el cavall perquè no es moga.
6. v. tr. [ calzar un vehículo ] falcar.
7. v. tr. [ deslindar una finca ] cadenar.
8. v. tr. [ en arquitectura, apuntalar ] apuntalar, estintolar.
9. v. pron. [ hospedarse ] parar ( v. intr. ), posar ( v. intr. ).
10. apearse del burro caure de l'ase.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb apear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
apear






Participio
apeado
apeada
apeados
apeadas



Gerundio
apeando






INDICATIVO
Presente
(yo) apeo
(tu) apeas
(el/ella/Ud.) apea
(nosotros) apeamos
(vosotros) apeáis
(ellos/ellas/Uds.) apean

Pretérito perfecto simple
(yo) apeé
(tu) apeaste
(el/ella/Ud.) apeó
(nosotros) apeamos
(vosotros) apeasteis
(ellos/ellas/Uds.) apearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he apeado
(tu) has apeado
(el/ella/Ud.) ha apeado
(nosotros) hemos apeado
(vosotros) habéis apeado
(ellos/ellas/Uds.) han apeado

Pretérito imperfecto
(yo) apeaba
(tu) apeabas
(el/ella/Ud.) apeaba
(nosotros) apeábamos
(vosotros) apeabais
(ellos/ellas/Uds.) apeaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había apeado
(tu) habías apeado
(el/ella/Ud.) había apeado
(nosotros) habíamos apeado
(vosotros) habíais apeado
(ellos/ellas/Uds.) habían apeado

Pretérito anterior
(yo) hube apeado
(tu) hubiste apeado
(el/ella/Ud.) hubo apeado
(nosotros) hubimos apeado
(vosotros) hubisteis apeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron apeado

Futuro simple
(yo) apearé
(tu) apearás
(el/ella/Ud.) apeará
(nosotros) apearemos
(vosotros) apearéis
(ellos/ellas/Uds.) apearán

Futuro compuesto
(yo) habré apeado
(tu) habrás apeado
(el/ella/Ud.) habrá apeado
(nosotros) habremos apeado
(vosotros) habréis apeado
(ellos/ellas/Uds.) habrán apeado

Condicional simple
(yo) apearía
(tu) apearías
(el/ella/Ud.) apearía
(nosotros) apearíamos
(vosotros) apearíais
(ellos/ellas/Uds.) apearían

Condicional compuesto
(yo) habría apeado
(tu) habrías apeado
(el/ella/Ud.) habría apeado
(nosotros) habríamos apeado
(vosotros) habríais apeado
(ellos/ellas/Uds.) habrían apeado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) apee
(tu) apees
(el/ella/Ud.) apee
(nosotros) apeemos
(vosotros) apeéis
(ellos/ellas/Uds.) apeen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya apeado
(tu) hayas apeado
(el/ella/Ud.) haya apeado
(nosotros) hayamos apeado
(vosotros) hayáis apeado
(ellos/ellas/Uds.) hayan apeado

Pretérito imperfecto I
(yo) apeara
(tu) apearas
(el/ella/Ud.) apeara
(nosotros) apeáramos
(vosotros) apearais
(ellos/ellas/Uds.) apearan

Pretérito imperfecto II
(yo) apease
(tu) apeases
(el/ella/Ud.) apease
(nosotros) apeásemos
(vosotros) apeaseis
(ellos/ellas/Uds.) apeasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera apeado
(tu) hubieras apeado
(el/ella/Ud.) hubiera apeado
(nosotros) hubiéramos apeado
(vosotros) hubierais apeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran apeado

Futuro simple
(yo) apeare
(tu) apeares
(el/ella/Ud.) apeare
(nosotros) apeáremos
(vosotros) apeareis
(ellos/ellas/Uds.) apearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere apeado
(tu) hubieres apeado
(el/ella/Ud.) hubiere apeado
(nosotros) hubiéremos apeado
(vosotros) hubiereis apeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren apeado

IMPERATIVO
Presente


apee (el/ella/Ud.)
apeemos (nosotros)
apead (vosotros)
apeen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar