asaltar (Traducció Castellà-Valencià)

asaltar v. tr. assaltar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb asaltar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
asaltar






Participio
asaltado
asaltada
asaltados
asaltadas



Gerundio
asaltando






INDICATIVO
Presente
(yo) asalto
(tu) asaltas
(el/ella/Ud.) asalta
(nosotros) asaltamos
(vosotros) asaltáis
(ellos/ellas/Uds.) asaltan

Pretérito perfecto simple
(yo) asalté
(tu) asaltaste
(el/ella/Ud.) asaltó
(nosotros) asaltamos
(vosotros) asaltasteis
(ellos/ellas/Uds.) asaltaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he asaltado
(tu) has asaltado
(el/ella/Ud.) ha asaltado
(nosotros) hemos asaltado
(vosotros) habéis asaltado
(ellos/ellas/Uds.) han asaltado

Pretérito imperfecto
(yo) asaltaba
(tu) asaltabas
(el/ella/Ud.) asaltaba
(nosotros) asaltábamos
(vosotros) asaltabais
(ellos/ellas/Uds.) asaltaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había asaltado
(tu) habías asaltado
(el/ella/Ud.) había asaltado
(nosotros) habíamos asaltado
(vosotros) habíais asaltado
(ellos/ellas/Uds.) habían asaltado

Pretérito anterior
(yo) hube asaltado
(tu) hubiste asaltado
(el/ella/Ud.) hubo asaltado
(nosotros) hubimos asaltado
(vosotros) hubisteis asaltado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron asaltado

Futuro simple
(yo) asaltaré
(tu) asaltarás
(el/ella/Ud.) asaltará
(nosotros) asaltaremos
(vosotros) asaltaréis
(ellos/ellas/Uds.) asaltarán

Futuro compuesto
(yo) habré asaltado
(tu) habrás asaltado
(el/ella/Ud.) habrá asaltado
(nosotros) habremos asaltado
(vosotros) habréis asaltado
(ellos/ellas/Uds.) habrán asaltado

Condicional simple
(yo) asaltaría
(tu) asaltarías
(el/ella/Ud.) asaltaría
(nosotros) asaltaríamos
(vosotros) asaltaríais
(ellos/ellas/Uds.) asaltarían

Condicional compuesto
(yo) habría asaltado
(tu) habrías asaltado
(el/ella/Ud.) habría asaltado
(nosotros) habríamos asaltado
(vosotros) habríais asaltado
(ellos/ellas/Uds.) habrían asaltado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) asalte
(tu) asaltes
(el/ella/Ud.) asalte
(nosotros) asaltemos
(vosotros) asaltéis
(ellos/ellas/Uds.) asalten

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya asaltado
(tu) hayas asaltado
(el/ella/Ud.) haya asaltado
(nosotros) hayamos asaltado
(vosotros) hayáis asaltado
(ellos/ellas/Uds.) hayan asaltado

Pretérito imperfecto I
(yo) asaltara
(tu) asaltaras
(el/ella/Ud.) asaltara
(nosotros) asaltáramos
(vosotros) asaltarais
(ellos/ellas/Uds.) asaltaran

Pretérito imperfecto II
(yo) asaltase
(tu) asaltases
(el/ella/Ud.) asaltase
(nosotros) asaltásemos
(vosotros) asaltaseis
(ellos/ellas/Uds.) asaltasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera asaltado
(tu) hubieras asaltado
(el/ella/Ud.) hubiera asaltado
(nosotros) hubiéramos asaltado
(vosotros) hubierais asaltado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran asaltado

Futuro simple
(yo) asaltare
(tu) asaltares
(el/ella/Ud.) asaltare
(nosotros) asaltáremos
(vosotros) asaltareis
(ellos/ellas/Uds.) asaltaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere asaltado
(tu) hubieres asaltado
(el/ella/Ud.) hubiere asaltado
(nosotros) hubiéremos asaltado
(vosotros) hubiereis asaltado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren asaltado

IMPERATIVO
Presente


asalte (el/ella/Ud.)
asaltemos (nosotros)
asaltad (vosotros)
asalten (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar