atraso (Traducció Castellà-Valencià)

atraso m. 1. [ retraso de una acción en el tiempo ] retard.
2. [ falta de desarrollo // pagos atrasados ] endarreriment. Este mes me han pagado los atrasos. ® Este mes m'han pagat els endarreriments.
3. atrado mental retard (o endarreriment ) mental.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb atrasar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
atrasar






Participio
atrasado
atrasada
atrasados
atrasadas



Gerundio
atrasando






INDICATIVO
Presente
(yo) atraso
(tu) atrasas
(el/ella/Ud.) atrasa
(nosotros) atrasamos
(vosotros) atrasáis
(ellos/ellas/Uds.) atrasan

Pretérito perfecto simple
(yo) atrasé
(tu) atrasaste
(el/ella/Ud.) atrasó
(nosotros) atrasamos
(vosotros) atrasasteis
(ellos/ellas/Uds.) atrasaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he atrasado
(tu) has atrasado
(el/ella/Ud.) ha atrasado
(nosotros) hemos atrasado
(vosotros) habéis atrasado
(ellos/ellas/Uds.) han atrasado

Pretérito imperfecto
(yo) atrasaba
(tu) atrasabas
(el/ella/Ud.) atrasaba
(nosotros) atrasábamos
(vosotros) atrasabais
(ellos/ellas/Uds.) atrasaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había atrasado
(tu) habías atrasado
(el/ella/Ud.) había atrasado
(nosotros) habíamos atrasado
(vosotros) habíais atrasado
(ellos/ellas/Uds.) habían atrasado

Pretérito anterior
(yo) hube atrasado
(tu) hubiste atrasado
(el/ella/Ud.) hubo atrasado
(nosotros) hubimos atrasado
(vosotros) hubisteis atrasado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron atrasado

Futuro simple
(yo) atrasaré
(tu) atrasarás
(el/ella/Ud.) atrasará
(nosotros) atrasaremos
(vosotros) atrasaréis
(ellos/ellas/Uds.) atrasarán

Futuro compuesto
(yo) habré atrasado
(tu) habrás atrasado
(el/ella/Ud.) habrá atrasado
(nosotros) habremos atrasado
(vosotros) habréis atrasado
(ellos/ellas/Uds.) habrán atrasado

Condicional simple
(yo) atrasaría
(tu) atrasarías
(el/ella/Ud.) atrasaría
(nosotros) atrasaríamos
(vosotros) atrasaríais
(ellos/ellas/Uds.) atrasarían

Condicional compuesto
(yo) habría atrasado
(tu) habrías atrasado
(el/ella/Ud.) habría atrasado
(nosotros) habríamos atrasado
(vosotros) habríais atrasado
(ellos/ellas/Uds.) habrían atrasado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) atrase
(tu) atrases
(el/ella/Ud.) atrase
(nosotros) atrasemos
(vosotros) atraséis
(ellos/ellas/Uds.) atrasen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya atrasado
(tu) hayas atrasado
(el/ella/Ud.) haya atrasado
(nosotros) hayamos atrasado
(vosotros) hayáis atrasado
(ellos/ellas/Uds.) hayan atrasado

Pretérito imperfecto I
(yo) atrasara
(tu) atrasaras
(el/ella/Ud.) atrasara
(nosotros) atrasáramos
(vosotros) atrasarais
(ellos/ellas/Uds.) atrasaran

Pretérito imperfecto II
(yo) atrasase
(tu) atrasases
(el/ella/Ud.) atrasase
(nosotros) atrasásemos
(vosotros) atrasaseis
(ellos/ellas/Uds.) atrasasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera atrasado
(tu) hubieras atrasado
(el/ella/Ud.) hubiera atrasado
(nosotros) hubiéramos atrasado
(vosotros) hubierais atrasado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran atrasado

Futuro simple
(yo) atrasare
(tu) atrasares
(el/ella/Ud.) atrasare
(nosotros) atrasáremos
(vosotros) atrasareis
(ellos/ellas/Uds.) atrasaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere atrasado
(tu) hubieres atrasado
(el/ella/Ud.) hubiere atrasado
(nosotros) hubiéremos atrasado
(vosotros) hubiereis atrasado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren atrasado

IMPERATIVO
Presente


atrase (el/ella/Ud.)
atrasemos (nosotros)
atrasad (vosotros)
atrasen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar