calafateo (Traducció Castellà-Valencià)

calafateo m. calafatament.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb calafatear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
calafatear






Participio
calafateado
calafateada
calafateados
calafateadas



Gerundio
calafateando






INDICATIVO
Presente
(yo) calafateo
(tu) calafateas
(el/ella/Ud.) calafatea
(nosotros) calafateamos
(vosotros) calafateáis
(ellos/ellas/Uds.) calafatean

Pretérito perfecto simple
(yo) calafateé
(tu) calafateaste
(el/ella/Ud.) calafateó
(nosotros) calafateamos
(vosotros) calafateasteis
(ellos/ellas/Uds.) calafatearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he calafateado
(tu) has calafateado
(el/ella/Ud.) ha calafateado
(nosotros) hemos calafateado
(vosotros) habéis calafateado
(ellos/ellas/Uds.) han calafateado

Pretérito imperfecto
(yo) calafateaba
(tu) calafateabas
(el/ella/Ud.) calafateaba
(nosotros) calafateábamos
(vosotros) calafateabais
(ellos/ellas/Uds.) calafateaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había calafateado
(tu) habías calafateado
(el/ella/Ud.) había calafateado
(nosotros) habíamos calafateado
(vosotros) habíais calafateado
(ellos/ellas/Uds.) habían calafateado

Pretérito anterior
(yo) hube calafateado
(tu) hubiste calafateado
(el/ella/Ud.) hubo calafateado
(nosotros) hubimos calafateado
(vosotros) hubisteis calafateado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron calafateado

Futuro simple
(yo) calafatearé
(tu) calafatearás
(el/ella/Ud.) calafateará
(nosotros) calafatearemos
(vosotros) calafatearéis
(ellos/ellas/Uds.) calafatearán

Futuro compuesto
(yo) habré calafateado
(tu) habrás calafateado
(el/ella/Ud.) habrá calafateado
(nosotros) habremos calafateado
(vosotros) habréis calafateado
(ellos/ellas/Uds.) habrán calafateado

Condicional simple
(yo) calafatearía
(tu) calafatearías
(el/ella/Ud.) calafatearía
(nosotros) calafatearíamos
(vosotros) calafatearíais
(ellos/ellas/Uds.) calafatearían

Condicional compuesto
(yo) habría calafateado
(tu) habrías calafateado
(el/ella/Ud.) habría calafateado
(nosotros) habríamos calafateado
(vosotros) habríais calafateado
(ellos/ellas/Uds.) habrían calafateado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) calafatee
(tu) calafatees
(el/ella/Ud.) calafatee
(nosotros) calafateemos
(vosotros) calafateéis
(ellos/ellas/Uds.) calafateen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya calafateado
(tu) hayas calafateado
(el/ella/Ud.) haya calafateado
(nosotros) hayamos calafateado
(vosotros) hayáis calafateado
(ellos/ellas/Uds.) hayan calafateado

Pretérito imperfecto I
(yo) calafateara
(tu) calafatearas
(el/ella/Ud.) calafateara
(nosotros) calafateáramos
(vosotros) calafatearais
(ellos/ellas/Uds.) calafatearan

Pretérito imperfecto II
(yo) calafatease
(tu) calafateases
(el/ella/Ud.) calafatease
(nosotros) calafateásemos
(vosotros) calafateaseis
(ellos/ellas/Uds.) calafateasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera calafateado
(tu) hubieras calafateado
(el/ella/Ud.) hubiera calafateado
(nosotros) hubiéramos calafateado
(vosotros) hubierais calafateado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran calafateado

Futuro simple
(yo) calafateare
(tu) calafateares
(el/ella/Ud.) calafateare
(nosotros) calafateáremos
(vosotros) calafateareis
(ellos/ellas/Uds.) calafatearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere calafateado
(tu) hubieres calafateado
(el/ella/Ud.) hubiere calafateado
(nosotros) hubiéremos calafateado
(vosotros) hubiereis calafateado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren calafateado

IMPERATIVO
Presente


calafatee (el/ella/Ud.)
calafateemos (nosotros)
calafatead (vosotros)
calafateen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar