{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
cohortatiu (Diccionari)
cohortatiu -iva
adj. LING.
Dit d'un mode de les llengües semítiques, de contingut exhortatiu, limitat pràcticament a les primeres persones del singular i del plural.
cohortatiu (Traducció Valencià-Castellà)
cohortatiu -iva
adj.
cohortativo -va.
Et pot interessar
afeminar
antimoniuro
avortament
barboquejo
basidiospora
blavejar
bodrio
conjugada
cáncamo
disciplinadamente
eristalo
exorcismo
indemnizar
interposita persona
pastelear
paño
quintuplicación
regionalizar
rosta
trietilendiamina