{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
cohortatiu (Diccionari)
cohortatiu -iva
adj. LING.
Dit d'un mode de les llengües semítiques, de contingut exhortatiu, limitat pràcticament a les primeres persones del singular i del plural.
cohortatiu (Traducció Valencià-Castellà)
cohortatiu -iva
adj.
cohortativo -va.
Et pot interessar
al·loerotisme
anunciador
arfar
aritmografía
carbaborano
crisomonadales
deshollinador
evangélico
gallof
ignaro
inexcusablement
intuir
jaqueter
lic-
mielosi
pintor
ranchero
rivalizar
subminiaturización
xilòmetre