consignar (Diccionari)

consignar
1. a. v. tr. Entregar, destinar (alguna cosa) a un fi.
b. v. tr. Entregar (alguna cosa) en depòsit.
c. v. tr. DRET Trametre (mercaderies) a mans d'un corresponsal.
2. v. tr. [ p. ext. ] Mencionar (alguna cosa) en un escrit. En els seus escrits hi ha consignats molts fets.
3. v. tr. Retindre (algú) com a mesura d'orde, privar d'eixir. El detingut va ser consignat durant dos dies.

consignar (Traducció Valencià-Castellà)

consignar v. tr. consignar.

consignar (Traducció Castellà-Valencià)

consignar v. tr. consignar.

Primera persona singular Infinitiu Formes Impersonals del verb consignar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
consignar






Participi
consignat
consignada
consignats
consignades



Gerundi
consignant






INDICATIU
Present
(jo) consigne
(tu) consignes
(ell/ella/vosté) consigna
(nosaltres) consignem
(vosaltres) consigneu
(ells/elles/vostés) consignen

Perfet
(jo) he consignat
(tu) has consignat
(ell/ella/vosté) ha consignat
(nosaltres) hem consignat
(vosaltres) heu consignat
(ells/elles/vostés) han consignat

Passat simple
(jo) consigní
(tu) consignares
(ell/ella/vosté) consignà
(nosaltres) consignàrem
(vosaltres) consignàreu
(ells/elles/vostés) consignaren

Passat perifràstic
(jo) vaig consignar
(tu) vas (o vares) consignar
(ell/ella/vosté) va consignar
(nosaltres) vam (o vàrem) consignar
(vosaltres) vau (o vàreu) consignar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) consignar

Imperfet
(jo) consignava
(tu) consignaves
(ell/ella/vosté) consignava
(nosaltres) consignàvem
(vosaltres) consignàveu
(ells/elles/vostés) consignaven

Plusquamperfet
(jo) havia consignat
(tu) havies consignat
(ell/ella/vosté) havia consignat
(nosaltres) havíem consignat
(vosaltres) havíeu consignat
(ells/elles/vostés) havien consignat

Passat anterior
(jo) haguí consignat
(tu) hagueres consignat
(ell/ella/vosté) hagué consignat
(nosaltres) haguérem consignat
(vosaltres) haguéreu consignat
(ells/elles/vostés) hagueren consignat

Futur
(jo) consignaré
(tu) consignaràs
(ell/ella/vosté) consignarà
(nosaltres) consignarem
(vosaltres) consignareu
(ells/elles/vostés) consignaran

Futur perfet
(jo) hauré consignat
(tu) hauràs consignat
(ell/ella/vosté) haurà consignat
(nosaltres) haurem consignat
(vosaltres) haureu consignat
(ells/elles/vostés) hauran consignat

Condicional
(jo) consignaria
(tu) consignaries
(ell/ella/vosté) consignaria
(nosaltres) consignaríem
(vosaltres) consignaríeu
(ells/elles/vostés) consignarien

Condicional perfet
(jo) hauria consignat
(tu) hauries consignat
(ell/ella/vosté) hauria consignat
(nosaltres) hauríem consignat
(vosaltres) hauríeu consignat
(ells/elles/vostés) haurien consignat

SUBJUNTIU
Present
(jo) consigne
(tu) consignes
(ell/ella/vosté) consigne
(nosaltres) consignem
(vosaltres) consigneu
(ells/elles/vostés) consignen

Perfet
(jo) haja consignat
(tu) hages consignat
(ell/ella/vosté) haja consignat
(nosaltres) hàgem consignat
(vosaltres) hàgeu consignat
(ells/elles/vostés) hagen consignat

Imperfet
(jo) consignara
(tu) consignares
(ell/ella/vosté) consignara
(nosaltres) consignàrem
(vosaltres) consignàreu
(ells/elles/vostés) consignaren

Plusquamperfet
(jo) haguera consignat
(tu) hagueres consignat
(ell/ella/vosté) haguera consignat
(nosaltres) haguérem consignat
(vosaltres) haguéreu consignat
(ells/elles/vostés) hagueren consignat

IMPERATIU
Present

consigna (tu)
consigne (ell/ella/vosté)
consignem (nosaltres)
consigneu (vosaltres)
consignen (ells/elles/vostés)

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb consignar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
consignar






Participio
consignado
consignada
consignados
consignadas



Gerundio
consignando






INDICATIVO
Presente
(yo) consigno
(tu) consignas
(el/ella/Ud.) consigna
(nosotros) consignamos
(vosotros) consignáis
(ellos/ellas/Uds.) consignan

Pretérito perfecto simple
(yo) consigné
(tu) consignaste
(el/ella/Ud.) consignó
(nosotros) consignamos
(vosotros) consignasteis
(ellos/ellas/Uds.) consignaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he consignado
(tu) has consignado
(el/ella/Ud.) ha consignado
(nosotros) hemos consignado
(vosotros) habéis consignado
(ellos/ellas/Uds.) han consignado

Pretérito imperfecto
(yo) consignaba
(tu) consignabas
(el/ella/Ud.) consignaba
(nosotros) consignábamos
(vosotros) consignabais
(ellos/ellas/Uds.) consignaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había consignado
(tu) habías consignado
(el/ella/Ud.) había consignado
(nosotros) habíamos consignado
(vosotros) habíais consignado
(ellos/ellas/Uds.) habían consignado

Pretérito anterior
(yo) hube consignado
(tu) hubiste consignado
(el/ella/Ud.) hubo consignado
(nosotros) hubimos consignado
(vosotros) hubisteis consignado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron consignado

Futuro simple
(yo) consignaré
(tu) consignarás
(el/ella/Ud.) consignará
(nosotros) consignaremos
(vosotros) consignaréis
(ellos/ellas/Uds.) consignarán

Futuro compuesto
(yo) habré consignado
(tu) habrás consignado
(el/ella/Ud.) habrá consignado
(nosotros) habremos consignado
(vosotros) habréis consignado
(ellos/ellas/Uds.) habrán consignado

Condicional simple
(yo) consignaría
(tu) consignarías
(el/ella/Ud.) consignaría
(nosotros) consignaríamos
(vosotros) consignaríais
(ellos/ellas/Uds.) consignarían

Condicional compuesto
(yo) habría consignado
(tu) habrías consignado
(el/ella/Ud.) habría consignado
(nosotros) habríamos consignado
(vosotros) habríais consignado
(ellos/ellas/Uds.) habrían consignado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) consigne
(tu) consignes
(el/ella/Ud.) consigne
(nosotros) consignemos
(vosotros) consignéis
(ellos/ellas/Uds.) consignen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya consignado
(tu) hayas consignado
(el/ella/Ud.) haya consignado
(nosotros) hayamos consignado
(vosotros) hayáis consignado
(ellos/ellas/Uds.) hayan consignado

Pretérito imperfecto I
(yo) consignara
(tu) consignaras
(el/ella/Ud.) consignara
(nosotros) consignáramos
(vosotros) consignarais
(ellos/ellas/Uds.) consignaran

Pretérito imperfecto II
(yo) consignase
(tu) consignases
(el/ella/Ud.) consignase
(nosotros) consignásemos
(vosotros) consignaseis
(ellos/ellas/Uds.) consignasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera consignado
(tu) hubieras consignado
(el/ella/Ud.) hubiera consignado
(nosotros) hubiéramos consignado
(vosotros) hubierais consignado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran consignado

Futuro simple
(yo) consignare
(tu) consignares
(el/ella/Ud.) consignare
(nosotros) consignáremos
(vosotros) consignareis
(ellos/ellas/Uds.) consignaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere consignado
(tu) hubieres consignado
(el/ella/Ud.) hubiere consignado
(nosotros) hubiéremos consignado
(vosotros) hubiereis consignado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren consignado

IMPERATIVO
Presente


consigne (el/ella/Ud.)
consignemos (nosotros)
consignad (vosotros)
consignen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar