contemporizar (Traducció Castellà-Valencià)

contemporizar v. intr. contemporitzar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb contemporizar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
contemporizar






Participio
contemporizado
contemporizada
contemporizados
contemporizadas



Gerundio
contemporizando






INDICATIVO
Presente
(yo) contemporizo
(tu) contemporizas
(el/ella/Ud.) contemporiza
(nosotros) contemporizamos
(vosotros) contemporizáis
(ellos/ellas/Uds.) contemporizan

Pretérito perfecto simple
(yo) contemporicé
(tu) contemporizaste
(el/ella/Ud.) contemporizó
(nosotros) contemporizamos
(vosotros) contemporizasteis
(ellos/ellas/Uds.) contemporizaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he contemporizado
(tu) has contemporizado
(el/ella/Ud.) ha contemporizado
(nosotros) hemos contemporizado
(vosotros) habéis contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) han contemporizado

Pretérito imperfecto
(yo) contemporizaba
(tu) contemporizabas
(el/ella/Ud.) contemporizaba
(nosotros) contemporizábamos
(vosotros) contemporizabais
(ellos/ellas/Uds.) contemporizaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había contemporizado
(tu) habías contemporizado
(el/ella/Ud.) había contemporizado
(nosotros) habíamos contemporizado
(vosotros) habíais contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) habían contemporizado

Pretérito anterior
(yo) hube contemporizado
(tu) hubiste contemporizado
(el/ella/Ud.) hubo contemporizado
(nosotros) hubimos contemporizado
(vosotros) hubisteis contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron contemporizado

Futuro simple
(yo) contemporizaré
(tu) contemporizarás
(el/ella/Ud.) contemporizará
(nosotros) contemporizaremos
(vosotros) contemporizaréis
(ellos/ellas/Uds.) contemporizarán

Futuro compuesto
(yo) habré contemporizado
(tu) habrás contemporizado
(el/ella/Ud.) habrá contemporizado
(nosotros) habremos contemporizado
(vosotros) habréis contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) habrán contemporizado

Condicional simple
(yo) contemporizaría
(tu) contemporizarías
(el/ella/Ud.) contemporizaría
(nosotros) contemporizaríamos
(vosotros) contemporizaríais
(ellos/ellas/Uds.) contemporizarían

Condicional compuesto
(yo) habría contemporizado
(tu) habrías contemporizado
(el/ella/Ud.) habría contemporizado
(nosotros) habríamos contemporizado
(vosotros) habríais contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) habrían contemporizado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) contemporice
(tu) contemporices
(el/ella/Ud.) contemporice
(nosotros) contemporicemos
(vosotros) contemporicéis
(ellos/ellas/Uds.) contemporicen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya contemporizado
(tu) hayas contemporizado
(el/ella/Ud.) haya contemporizado
(nosotros) hayamos contemporizado
(vosotros) hayáis contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) hayan contemporizado

Pretérito imperfecto I
(yo) contemporizara
(tu) contemporizaras
(el/ella/Ud.) contemporizara
(nosotros) contemporizáramos
(vosotros) contemporizarais
(ellos/ellas/Uds.) contemporizaran

Pretérito imperfecto II
(yo) contemporizase
(tu) contemporizases
(el/ella/Ud.) contemporizase
(nosotros) contemporizásemos
(vosotros) contemporizaseis
(ellos/ellas/Uds.) contemporizasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera contemporizado
(tu) hubieras contemporizado
(el/ella/Ud.) hubiera contemporizado
(nosotros) hubiéramos contemporizado
(vosotros) hubierais contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran contemporizado

Futuro simple
(yo) contemporizare
(tu) contemporizares
(el/ella/Ud.) contemporizare
(nosotros) contemporizáremos
(vosotros) contemporizareis
(ellos/ellas/Uds.) contemporizaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere contemporizado
(tu) hubieres contemporizado
(el/ella/Ud.) hubiere contemporizado
(nosotros) hubiéremos contemporizado
(vosotros) hubiereis contemporizado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren contemporizado

IMPERATIVO
Presente

contemporiza (tu)
contemporice (el/ella/Ud.)
contemporicemos (nosotros)
contemporizad (vosotros)
contemporicen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar