còpula (Diccionari)

còpula
1. f. GRAM. Tot element de relació que unix els dos termes d'una frase o bé dos frases.
2. f. ZOOL. Acoblament dels òrgans sexuals masculins i femenins per a efectuar l'acte sexual.

còpula (Traducció Valencià-Castellà)

còpula f. cópula.

cópula (Traducció Castellà-Valencià)

cópula f. còpula.

copular (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
copular






Participi
copulat
copulada
copulats
copulades



Gerundi
copulant






INDICATIU
Present
(jo) copule
(tu) copules
(ell/ella/vosté) copula
(nosaltres) copulem
(vosaltres) copuleu
(ells/elles/vostés) copulen

Perfet
(jo) he copulat
(tu) has copulat
(ell/ella/vosté) ha copulat
(nosaltres) hem copulat
(vosaltres) heu copulat
(ells/elles/vostés) han copulat

Passat simple
(jo) copulí
(tu) copulares
(ell/ella/vosté) copulà
(nosaltres) copulàrem
(vosaltres) copulàreu
(ells/elles/vostés) copularen

Passat perifràstic
(jo) vaig copular
(tu) vas (o vares) copular
(ell/ella/vosté) va copular
(nosaltres) vam (o vàrem) copular
(vosaltres) vau (o vàreu) copular
(ells/elles/vostés) van (o vàren) copular

Imperfet
(jo) copulava
(tu) copulaves
(ell/ella/vosté) copulava
(nosaltres) copulàvem
(vosaltres) copulàveu
(ells/elles/vostés) copulaven

Plusquamperfet
(jo) havia copulat
(tu) havies copulat
(ell/ella/vosté) havia copulat
(nosaltres) havíem copulat
(vosaltres) havíeu copulat
(ells/elles/vostés) havien copulat

Passat anterior
(jo) haguí copulat
(tu) hagueres copulat
(ell/ella/vosté) hagué copulat
(nosaltres) haguérem copulat
(vosaltres) haguéreu copulat
(ells/elles/vostés) hagueren copulat

Futur
(jo) copularé
(tu) copularàs
(ell/ella/vosté) copularà
(nosaltres) copularem
(vosaltres) copulareu
(ells/elles/vostés) copularan

Futur perfet
(jo) hauré copulat
(tu) hauràs copulat
(ell/ella/vosté) haurà copulat
(nosaltres) haurem copulat
(vosaltres) haureu copulat
(ells/elles/vostés) hauran copulat

Condicional
(jo) copularia
(tu) copularies
(ell/ella/vosté) copularia
(nosaltres) copularíem
(vosaltres) copularíeu
(ells/elles/vostés) copularien

Condicional perfet
(jo) hauria copulat
(tu) hauries copulat
(ell/ella/vosté) hauria copulat
(nosaltres) hauríem copulat
(vosaltres) hauríeu copulat
(ells/elles/vostés) haurien copulat

SUBJUNTIU
Present
(jo) copule
(tu) copules
(ell/ella/vosté) copule
(nosaltres) copulem
(vosaltres) copuleu
(ells/elles/vostés) copulen

Perfet
(jo) haja copulat
(tu) hages copulat
(ell/ella/vosté) haja copulat
(nosaltres) hàgem copulat
(vosaltres) hàgeu copulat
(ells/elles/vostés) hagen copulat

Imperfet
(jo) copulara
(tu) copulares
(ell/ella/vosté) copulara
(nosaltres) copulàrem
(vosaltres) copulàreu
(ells/elles/vostés) copularen

Plusquamperfet
(jo) haguera copulat
(tu) hagueres copulat
(ell/ella/vosté) haguera copulat
(nosaltres) haguérem copulat
(vosaltres) haguéreu copulat
(ells/elles/vostés) hagueren copulat

IMPERATIU
Present

copula (tu)
copule (ell/ella/vosté)
copulem (nosaltres)
copuleu (vosaltres)
copulen (ells/elles/vostés)

copular (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
copular






Participio
copulado
copulada
copulados
copuladas



Gerundio
copulando






INDICATIVO
Presente
(yo) copulo
(tu) copulas
(el/ella/Ud.) copula
(nosotros) copulamos
(vosotros) copuláis
(ellos/ellas/Uds.) copulan

Pretérito perfecto simple
(yo) copulé
(tu) copulaste
(el/ella/Ud.) copuló
(nosotros) copulamos
(vosotros) copulasteis
(ellos/ellas/Uds.) copularon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he copulado
(tu) has copulado
(el/ella/Ud.) ha copulado
(nosotros) hemos copulado
(vosotros) habéis copulado
(ellos/ellas/Uds.) han copulado

Pretérito imperfecto
(yo) copulaba
(tu) copulabas
(el/ella/Ud.) copulaba
(nosotros) copulábamos
(vosotros) copulabais
(ellos/ellas/Uds.) copulaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había copulado
(tu) habías copulado
(el/ella/Ud.) había copulado
(nosotros) habíamos copulado
(vosotros) habíais copulado
(ellos/ellas/Uds.) habían copulado

Pretérito anterior
(yo) hube copulado
(tu) hubiste copulado
(el/ella/Ud.) hubo copulado
(nosotros) hubimos copulado
(vosotros) hubisteis copulado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron copulado

Futuro simple
(yo) copularé
(tu) copularás
(el/ella/Ud.) copulará
(nosotros) copularemos
(vosotros) copularéis
(ellos/ellas/Uds.) copularán

Futuro compuesto
(yo) habré copulado
(tu) habrás copulado
(el/ella/Ud.) habrá copulado
(nosotros) habremos copulado
(vosotros) habréis copulado
(ellos/ellas/Uds.) habrán copulado

Condicional simple
(yo) copularía
(tu) copularías
(el/ella/Ud.) copularía
(nosotros) copularíamos
(vosotros) copularíais
(ellos/ellas/Uds.) copularían

Condicional compuesto
(yo) habría copulado
(tu) habrías copulado
(el/ella/Ud.) habría copulado
(nosotros) habríamos copulado
(vosotros) habríais copulado
(ellos/ellas/Uds.) habrían copulado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) copule
(tu) copules
(el/ella/Ud.) copule
(nosotros) copulemos
(vosotros) copuléis
(ellos/ellas/Uds.) copulen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya copulado
(tu) hayas copulado
(el/ella/Ud.) haya copulado
(nosotros) hayamos copulado
(vosotros) hayáis copulado
(ellos/ellas/Uds.) hayan copulado

Pretérito imperfecto I
(yo) copulara
(tu) copularas
(el/ella/Ud.) copulara
(nosotros) copuláramos
(vosotros) copularais
(ellos/ellas/Uds.) copularan

Pretérito imperfecto II
(yo) copulase
(tu) copulases
(el/ella/Ud.) copulase
(nosotros) copulásemos
(vosotros) copulaseis
(ellos/ellas/Uds.) copulasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera copulado
(tu) hubieras copulado
(el/ella/Ud.) hubiera copulado
(nosotros) hubiéramos copulado
(vosotros) hubierais copulado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran copulado

Futuro simple
(yo) copulare
(tu) copulares
(el/ella/Ud.) copulare
(nosotros) copuláremos
(vosotros) copulareis
(ellos/ellas/Uds.) copularen

Futuro compuesto
(yo) hubiere copulado
(tu) hubieres copulado
(el/ella/Ud.) hubiere copulado
(nosotros) hubiéremos copulado
(vosotros) hubiereis copulado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren copulado

IMPERATIVO
Presente


copule (el/ella/Ud.)
copulemos (nosotros)
copulad (vosotros)
copulen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar