encaro (Traducció Castellà-Valencià)

encaro m. encarament, engaltada ( f. ).

Primera persona singular Presente Indicativo del verb encarar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
encarar






Participio
encarado
encarada
encarados
encaradas



Gerundio
encarando






INDICATIVO
Presente
(yo) encaro
(tu) encaras
(el/ella/Ud.) encara
(nosotros) encaramos
(vosotros) encaráis
(ellos/ellas/Uds.) encaran

Pretérito perfecto simple
(yo) encaré
(tu) encaraste
(el/ella/Ud.) encaró
(nosotros) encaramos
(vosotros) encarasteis
(ellos/ellas/Uds.) encararon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he encarado
(tu) has encarado
(el/ella/Ud.) ha encarado
(nosotros) hemos encarado
(vosotros) habéis encarado
(ellos/ellas/Uds.) han encarado

Pretérito imperfecto
(yo) encaraba
(tu) encarabas
(el/ella/Ud.) encaraba
(nosotros) encarábamos
(vosotros) encarabais
(ellos/ellas/Uds.) encaraban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había encarado
(tu) habías encarado
(el/ella/Ud.) había encarado
(nosotros) habíamos encarado
(vosotros) habíais encarado
(ellos/ellas/Uds.) habían encarado

Pretérito anterior
(yo) hube encarado
(tu) hubiste encarado
(el/ella/Ud.) hubo encarado
(nosotros) hubimos encarado
(vosotros) hubisteis encarado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron encarado

Futuro simple
(yo) encararé
(tu) encararás
(el/ella/Ud.) encarará
(nosotros) encararemos
(vosotros) encararéis
(ellos/ellas/Uds.) encararán

Futuro compuesto
(yo) habré encarado
(tu) habrás encarado
(el/ella/Ud.) habrá encarado
(nosotros) habremos encarado
(vosotros) habréis encarado
(ellos/ellas/Uds.) habrán encarado

Condicional simple
(yo) encararía
(tu) encararías
(el/ella/Ud.) encararía
(nosotros) encararíamos
(vosotros) encararíais
(ellos/ellas/Uds.) encararían

Condicional compuesto
(yo) habría encarado
(tu) habrías encarado
(el/ella/Ud.) habría encarado
(nosotros) habríamos encarado
(vosotros) habríais encarado
(ellos/ellas/Uds.) habrían encarado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) encare
(tu) encares
(el/ella/Ud.) encare
(nosotros) encaremos
(vosotros) encaréis
(ellos/ellas/Uds.) encaren

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya encarado
(tu) hayas encarado
(el/ella/Ud.) haya encarado
(nosotros) hayamos encarado
(vosotros) hayáis encarado
(ellos/ellas/Uds.) hayan encarado

Pretérito imperfecto I
(yo) encarara
(tu) encararas
(el/ella/Ud.) encarara
(nosotros) encaráramos
(vosotros) encararais
(ellos/ellas/Uds.) encararan

Pretérito imperfecto II
(yo) encarase
(tu) encarases
(el/ella/Ud.) encarase
(nosotros) encarásemos
(vosotros) encaraseis
(ellos/ellas/Uds.) encarasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera encarado
(tu) hubieras encarado
(el/ella/Ud.) hubiera encarado
(nosotros) hubiéramos encarado
(vosotros) hubierais encarado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran encarado

Futuro simple
(yo) encarare
(tu) encarares
(el/ella/Ud.) encarare
(nosotros) encaráremos
(vosotros) encarareis
(ellos/ellas/Uds.) encararen

Futuro compuesto
(yo) hubiere encarado
(tu) hubieres encarado
(el/ella/Ud.) hubiere encarado
(nosotros) hubiéremos encarado
(vosotros) hubiereis encarado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren encarado

IMPERATIVO
Presente


encare (el/ella/Ud.)
encaremos (nosotros)
encarad (vosotros)
encaren (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar