enlucido (Traducció Castellà-Valencià)

enlucido m. blanquejat, enllustrament, lliscat, arrebossat.

Primera persona singular Participio Formas Impersonales del verb enlucir (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
enlucir






Participio
enlucido
enlucida
enlucidos
enlucidas



Gerundio
enluciendo






INDICATIVO
Presente
(yo) enluzco
(tu) enluces
(el/ella/Ud.) enluce
(nosotros) enlucimos
(vosotros) enlucís
(ellos/ellas/Uds.) enlucen

Pretérito perfecto simple
(yo) enlucí
(tu) enluciste
(el/ella/Ud.) enlució
(nosotros) enlucimos
(vosotros) enlucisteis
(ellos/ellas/Uds.) enlucieron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he enlucido
(tu) has enlucido
(el/ella/Ud.) ha enlucido
(nosotros) hemos enlucido
(vosotros) habéis enlucido
(ellos/ellas/Uds.) han enlucido

Pretérito imperfecto
(yo) enlucía
(tu) enlucías
(el/ella/Ud.) enlucía
(nosotros) enlucíamos
(vosotros) enlucíais
(ellos/ellas/Uds.) enlucían

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había enlucido
(tu) habías enlucido
(el/ella/Ud.) había enlucido
(nosotros) habíamos enlucido
(vosotros) habíais enlucido
(ellos/ellas/Uds.) habían enlucido

Pretérito anterior
(yo) hube enlucido
(tu) hubiste enlucido
(el/ella/Ud.) hubo enlucido
(nosotros) hubimos enlucido
(vosotros) hubisteis enlucido
(ellos/ellas/Uds.) hubieron enlucido

Futuro simple
(yo) enluciré
(tu) enlucirás
(el/ella/Ud.) enlucirá
(nosotros) enluciremos
(vosotros) enluciréis
(ellos/ellas/Uds.) enlucirán

Futuro compuesto
(yo) habré enlucido
(tu) habrás enlucido
(el/ella/Ud.) habrá enlucido
(nosotros) habremos enlucido
(vosotros) habréis enlucido
(ellos/ellas/Uds.) habrán enlucido

Condicional simple
(yo) enluciría
(tu) enlucirías
(el/ella/Ud.) enluciría
(nosotros) enluciríamos
(vosotros) enluciríais
(ellos/ellas/Uds.) enlucirían

Condicional compuesto
(yo) habría enlucido
(tu) habrías enlucido
(el/ella/Ud.) habría enlucido
(nosotros) habríamos enlucido
(vosotros) habríais enlucido
(ellos/ellas/Uds.) habrían enlucido

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) enluzca
(tu) enluzcas
(el/ella/Ud.) enluzca
(nosotros) enluzcamos
(vosotros) enluzcáis
(ellos/ellas/Uds.) enluzcan

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya enlucido
(tu) hayas enlucido
(el/ella/Ud.) haya enlucido
(nosotros) hayamos enlucido
(vosotros) hayáis enlucido
(ellos/ellas/Uds.) hayan enlucido

Pretérito imperfecto I
(yo) enluciera
(tu) enlucieras
(el/ella/Ud.) enluciera
(nosotros) enluciéramos
(vosotros) enluciérais
(ellos/ellas/Uds.) enlucieran

Pretérito imperfecto II
(yo) enluciese
(tu) enlucieses
(el/ella/Ud.) enluciese
(nosotros) enluciésemos
(vosotros) enlucieseis
(ellos/ellas/Uds.) enluciesen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera enlucido
(tu) hubieras enlucido
(el/ella/Ud.) hubiera enlucido
(nosotros) hubiéramos enlucido
(vosotros) hubierais enlucido
(ellos/ellas/Uds.) hubieran enlucido

Futuro simple
(yo) enluciere
(tu) enlucieres
(el/ella/Ud.) enluciere
(nosotros) enluciéremos
(vosotros) enluciereis
(ellos/ellas/Uds.) enlucieren

Futuro compuesto
(yo) hubiere enlucido
(tu) hubieres enlucido
(el/ella/Ud.) hubiere enlucido
(nosotros) hubiéremos enlucido
(vosotros) hubiereis enlucido
(ellos/ellas/Uds.) hubieren enlucido

IMPERATIVO
Presente

enluce (tu)
enluzca (el/ella/Ud.)
enluzcamos (nosotros)
enlucid (vosotros)
enluzcan (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar