manchar (Traducció Castellà-Valencià)

manchar v. tr. tacar, sollar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb manchar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
manchar






Participio
manchado
manchada
manchados
manchadas



Gerundio
manchando






INDICATIVO
Presente
(yo) mancho
(tu) manchas
(el/ella/Ud.) mancha
(nosotros) manchamos
(vosotros) mancháis
(ellos/ellas/Uds.) manchan

Pretérito perfecto simple
(yo) manché
(tu) manchaste
(el/ella/Ud.) manchó
(nosotros) manchamos
(vosotros) manchasteis
(ellos/ellas/Uds.) mancharon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he manchado
(tu) has manchado
(el/ella/Ud.) ha manchado
(nosotros) hemos manchado
(vosotros) habéis manchado
(ellos/ellas/Uds.) han manchado

Pretérito imperfecto
(yo) manchaba
(tu) manchabas
(el/ella/Ud.) manchaba
(nosotros) manchábamos
(vosotros) manchabais
(ellos/ellas/Uds.) manchaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había manchado
(tu) habías manchado
(el/ella/Ud.) había manchado
(nosotros) habíamos manchado
(vosotros) habíais manchado
(ellos/ellas/Uds.) habían manchado

Pretérito anterior
(yo) hube manchado
(tu) hubiste manchado
(el/ella/Ud.) hubo manchado
(nosotros) hubimos manchado
(vosotros) hubisteis manchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron manchado

Futuro simple
(yo) mancharé
(tu) mancharás
(el/ella/Ud.) manchará
(nosotros) mancharemos
(vosotros) mancharéis
(ellos/ellas/Uds.) mancharán

Futuro compuesto
(yo) habré manchado
(tu) habrás manchado
(el/ella/Ud.) habrá manchado
(nosotros) habremos manchado
(vosotros) habréis manchado
(ellos/ellas/Uds.) habrán manchado

Condicional simple
(yo) mancharía
(tu) mancharías
(el/ella/Ud.) mancharía
(nosotros) mancharíamos
(vosotros) mancharíais
(ellos/ellas/Uds.) mancharían

Condicional compuesto
(yo) habría manchado
(tu) habrías manchado
(el/ella/Ud.) habría manchado
(nosotros) habríamos manchado
(vosotros) habríais manchado
(ellos/ellas/Uds.) habrían manchado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) manche
(tu) manches
(el/ella/Ud.) manche
(nosotros) manchemos
(vosotros) manchéis
(ellos/ellas/Uds.) manchen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya manchado
(tu) hayas manchado
(el/ella/Ud.) haya manchado
(nosotros) hayamos manchado
(vosotros) hayáis manchado
(ellos/ellas/Uds.) hayan manchado

Pretérito imperfecto I
(yo) manchara
(tu) mancharas
(el/ella/Ud.) manchara
(nosotros) mancháramos
(vosotros) mancharais
(ellos/ellas/Uds.) mancharan

Pretérito imperfecto II
(yo) manchase
(tu) manchases
(el/ella/Ud.) manchase
(nosotros) manchásemos
(vosotros) manchaseis
(ellos/ellas/Uds.) manchasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera manchado
(tu) hubieras manchado
(el/ella/Ud.) hubiera manchado
(nosotros) hubiéramos manchado
(vosotros) hubierais manchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran manchado

Futuro simple
(yo) manchare
(tu) manchares
(el/ella/Ud.) manchare
(nosotros) mancháremos
(vosotros) manchareis
(ellos/ellas/Uds.) mancharen

Futuro compuesto
(yo) hubiere manchado
(tu) hubieres manchado
(el/ella/Ud.) hubiere manchado
(nosotros) hubiéremos manchado
(vosotros) hubiereis manchado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren manchado

IMPERATIVO
Presente


manche (el/ella/Ud.)
manchemos (nosotros)
manchad (vosotros)
manchen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar