{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
monocarpel·lar (Diccionari)
monocarpel·lar
adj. BOT.
Que té un sol carpel.
monocarpel·lar (Traducció Valencià-Castellà)
monocarpel·lar
adj.
monocarpelar.
Et pot interessar
asintomático
auspici
autozunchado
capissola
cordubense
cultalatiniparla
de facto
dignarse
dorilaimoïdeus
epiyectivo
leotardos
nototénidos
ombrera
paroxítono
perlejant
poni
premiar
proporcionalmente
reconstituir
sialofagia