mosconeo (Traducció Castellà-Valencià)

mosconeo m. empipament.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb mosconear (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
mosconear






Participio
mosconeado
mosconeada
mosconeados
mosconeadas



Gerundio
mosconeando






INDICATIVO
Presente
(yo) mosconeo
(tu) mosconeas
(el/ella/Ud.) mosconea
(nosotros) mosconeamos
(vosotros) mosconeáis
(ellos/ellas/Uds.) mosconean

Pretérito perfecto simple
(yo) mosconeé
(tu) mosconeaste
(el/ella/Ud.) mosconeó
(nosotros) mosconeamos
(vosotros) mosconeasteis
(ellos/ellas/Uds.) mosconearon

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he mosconeado
(tu) has mosconeado
(el/ella/Ud.) ha mosconeado
(nosotros) hemos mosconeado
(vosotros) habéis mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) han mosconeado

Pretérito imperfecto
(yo) mosconeaba
(tu) mosconeabas
(el/ella/Ud.) mosconeaba
(nosotros) mosconeábamos
(vosotros) mosconeabais
(ellos/ellas/Uds.) mosconeaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había mosconeado
(tu) habías mosconeado
(el/ella/Ud.) había mosconeado
(nosotros) habíamos mosconeado
(vosotros) habíais mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) habían mosconeado

Pretérito anterior
(yo) hube mosconeado
(tu) hubiste mosconeado
(el/ella/Ud.) hubo mosconeado
(nosotros) hubimos mosconeado
(vosotros) hubisteis mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron mosconeado

Futuro simple
(yo) mosconearé
(tu) mosconearás
(el/ella/Ud.) mosconeará
(nosotros) mosconearemos
(vosotros) mosconearéis
(ellos/ellas/Uds.) mosconearán

Futuro compuesto
(yo) habré mosconeado
(tu) habrás mosconeado
(el/ella/Ud.) habrá mosconeado
(nosotros) habremos mosconeado
(vosotros) habréis mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) habrán mosconeado

Condicional simple
(yo) mosconearía
(tu) mosconearías
(el/ella/Ud.) mosconearía
(nosotros) mosconearíamos
(vosotros) mosconearíais
(ellos/ellas/Uds.) mosconearían

Condicional compuesto
(yo) habría mosconeado
(tu) habrías mosconeado
(el/ella/Ud.) habría mosconeado
(nosotros) habríamos mosconeado
(vosotros) habríais mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) habrían mosconeado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) mosconee
(tu) mosconees
(el/ella/Ud.) mosconee
(nosotros) mosconeemos
(vosotros) mosconeéis
(ellos/ellas/Uds.) mosconeen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya mosconeado
(tu) hayas mosconeado
(el/ella/Ud.) haya mosconeado
(nosotros) hayamos mosconeado
(vosotros) hayáis mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) hayan mosconeado

Pretérito imperfecto I
(yo) mosconeara
(tu) mosconearas
(el/ella/Ud.) mosconeara
(nosotros) mosconeáramos
(vosotros) mosconearais
(ellos/ellas/Uds.) mosconearan

Pretérito imperfecto II
(yo) mosconease
(tu) mosconeases
(el/ella/Ud.) mosconease
(nosotros) mosconeásemos
(vosotros) mosconeaseis
(ellos/ellas/Uds.) mosconeasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera mosconeado
(tu) hubieras mosconeado
(el/ella/Ud.) hubiera mosconeado
(nosotros) hubiéramos mosconeado
(vosotros) hubierais mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran mosconeado

Futuro simple
(yo) mosconeare
(tu) mosconeares
(el/ella/Ud.) mosconeare
(nosotros) mosconeáremos
(vosotros) mosconeareis
(ellos/ellas/Uds.) mosconearen

Futuro compuesto
(yo) hubiere mosconeado
(tu) hubieres mosconeado
(el/ella/Ud.) hubiere mosconeado
(nosotros) hubiéremos mosconeado
(vosotros) hubiereis mosconeado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren mosconeado

IMPERATIVO
Presente


mosconee (el/ella/Ud.)
mosconeemos (nosotros)
mosconead (vosotros)
mosconeen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar