rutilo (Traducció Castellà-Valencià)

rutilo m. rútil.

rútilo (Traducció Castellà-Valencià)

rútilo adj. rutilant.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb rutilar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
rutilar






Participio
rutilado
rutilada
rutilados
rutiladas



Gerundio
rutilando






INDICATIVO
Presente
(yo) rutilo
(tu) rutilas
(el/ella/Ud.) rutila
(nosotros) rutilamos
(vosotros) rutiláis
(ellos/ellas/Uds.) rutilan

Pretérito perfecto simple
(yo) rutilé
(tu) rutilaste
(el/ella/Ud.) rutiló
(nosotros) rutilamos
(vosotros) rutilasteis
(ellos/ellas/Uds.) rutilaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he rutilado
(tu) has rutilado
(el/ella/Ud.) ha rutilado
(nosotros) hemos rutilado
(vosotros) habéis rutilado
(ellos/ellas/Uds.) han rutilado

Pretérito imperfecto
(yo) rutilaba
(tu) rutilabas
(el/ella/Ud.) rutilaba
(nosotros) rutilábamos
(vosotros) rutilabais
(ellos/ellas/Uds.) rutilaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había rutilado
(tu) habías rutilado
(el/ella/Ud.) había rutilado
(nosotros) habíamos rutilado
(vosotros) habíais rutilado
(ellos/ellas/Uds.) habían rutilado

Pretérito anterior
(yo) hube rutilado
(tu) hubiste rutilado
(el/ella/Ud.) hubo rutilado
(nosotros) hubimos rutilado
(vosotros) hubisteis rutilado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron rutilado

Futuro simple
(yo) rutilaré
(tu) rutilarás
(el/ella/Ud.) rutilará
(nosotros) rutilaremos
(vosotros) rutilaréis
(ellos/ellas/Uds.) rutilarán

Futuro compuesto
(yo) habré rutilado
(tu) habrás rutilado
(el/ella/Ud.) habrá rutilado
(nosotros) habremos rutilado
(vosotros) habréis rutilado
(ellos/ellas/Uds.) habrán rutilado

Condicional simple
(yo) rutilaría
(tu) rutilarías
(el/ella/Ud.) rutilaría
(nosotros) rutilaríamos
(vosotros) rutilaríais
(ellos/ellas/Uds.) rutilarían

Condicional compuesto
(yo) habría rutilado
(tu) habrías rutilado
(el/ella/Ud.) habría rutilado
(nosotros) habríamos rutilado
(vosotros) habríais rutilado
(ellos/ellas/Uds.) habrían rutilado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) rutile
(tu) rutiles
(el/ella/Ud.) rutile
(nosotros) rutilemos
(vosotros) rutiléis
(ellos/ellas/Uds.) rutilen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya rutilado
(tu) hayas rutilado
(el/ella/Ud.) haya rutilado
(nosotros) hayamos rutilado
(vosotros) hayáis rutilado
(ellos/ellas/Uds.) hayan rutilado

Pretérito imperfecto I
(yo) rutilara
(tu) rutilaras
(el/ella/Ud.) rutilara
(nosotros) rutiláramos
(vosotros) rutilarais
(ellos/ellas/Uds.) rutilaran

Pretérito imperfecto II
(yo) rutilase
(tu) rutilases
(el/ella/Ud.) rutilase
(nosotros) rutilásemos
(vosotros) rutilaseis
(ellos/ellas/Uds.) rutilasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera rutilado
(tu) hubieras rutilado
(el/ella/Ud.) hubiera rutilado
(nosotros) hubiéramos rutilado
(vosotros) hubierais rutilado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran rutilado

Futuro simple
(yo) rutilare
(tu) rutilares
(el/ella/Ud.) rutilare
(nosotros) rutiláremos
(vosotros) rutilareis
(ellos/ellas/Uds.) rutilaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere rutilado
(tu) hubieres rutilado
(el/ella/Ud.) hubiere rutilado
(nosotros) hubiéremos rutilado
(vosotros) hubiereis rutilado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren rutilado

IMPERATIVO
Presente


rutile (el/ella/Ud.)
rutilemos (nosotros)
rutilad (vosotros)
rutilen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar