sentar (Traducció Castellà-Valencià)

sentar v. tr. 1. [ ponerse una persona sobre un asiento ] asseure, seure.
2. [ calmarse el tiempo // afianzarse una obra ] assentar.
3. [ establecer una premisa, un precedente, etc. ] establir.
4. sentar bien fer bonic, caure bé, fer bon ventrell.
5. sentar bien (o mal ) assentar-se bé (o malament ) alguna cosa, assentar-se bé (o malament ) els aliments.
6. sentar mal caure malament.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb sentar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
sentar






Participio
sentado
sentada
sentados
sentadas



Gerundio
sentando






INDICATIVO
Presente
(yo) siento
(tu) sientas
(el/ella/Ud.) sienta
(nosotros) sentamos
(vosotros) sentáis
(ellos/ellas/Uds.) sientan

Pretérito perfecto simple
(yo) senté
(tu) sentaste
(el/ella/Ud.) sentó
(nosotros) sentamos
(vosotros) sentasteis
(ellos/ellas/Uds.) sentaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he sentado
(tu) has sentado
(el/ella/Ud.) ha sentado
(nosotros) hemos sentado
(vosotros) habéis sentado
(ellos/ellas/Uds.) han sentado

Pretérito imperfecto
(yo) sentaba
(tu) sentabas
(el/ella/Ud.) sentaba
(nosotros) sentábamos
(vosotros) sentabais
(ellos/ellas/Uds.) sentaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había sentado
(tu) habías sentado
(el/ella/Ud.) había sentado
(nosotros) habíamos sentado
(vosotros) habíais sentado
(ellos/ellas/Uds.) habían sentado

Pretérito anterior
(yo) hube sentado
(tu) hubiste sentado
(el/ella/Ud.) hubo sentado
(nosotros) hubimos sentado
(vosotros) hubisteis sentado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron sentado

Futuro simple
(yo) sentaré
(tu) sentarás
(el/ella/Ud.) sentará
(nosotros) sentaremos
(vosotros) sentaréis
(ellos/ellas/Uds.) sentarán

Futuro compuesto
(yo) habré sentado
(tu) habrás sentado
(el/ella/Ud.) habrá sentado
(nosotros) habremos sentado
(vosotros) habréis sentado
(ellos/ellas/Uds.) habrán sentado

Condicional simple
(yo) sentaría
(tu) sentarías
(el/ella/Ud.) sentaría
(nosotros) sentaríamos
(vosotros) sentaríais
(ellos/ellas/Uds.) sentarían

Condicional compuesto
(yo) habría sentado
(tu) habrías sentado
(el/ella/Ud.) habría sentado
(nosotros) habríamos sentado
(vosotros) habríais sentado
(ellos/ellas/Uds.) habrían sentado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) siente
(tu) sientes
(el/ella/Ud.) siente
(nosotros) sentemos
(vosotros) sentéis
(ellos/ellas/Uds.) sienten

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya sentado
(tu) hayas sentado
(el/ella/Ud.) haya sentado
(nosotros) hayamos sentado
(vosotros) hayáis sentado
(ellos/ellas/Uds.) hayan sentado

Pretérito imperfecto I
(yo) sentara
(tu) sentaras
(el/ella/Ud.) sentara
(nosotros) sentáramos
(vosotros) sentarais
(ellos/ellas/Uds.) sentaran

Pretérito imperfecto II
(yo) sentase
(tu) sentases
(el/ella/Ud.) sentase
(nosotros) sentásemos
(vosotros) sentaseis
(ellos/ellas/Uds.) sentasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera sentado
(tu) hubieras sentado
(el/ella/Ud.) hubiera sentado
(nosotros) hubiéramos sentado
(vosotros) hubierais sentado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran sentado

Futuro simple
(yo) sentare
(tu) sentares
(el/ella/Ud.) sentare
(nosotros) sentáremos
(vosotros) sentareis
(ellos/ellas/Uds.) sentaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere sentado
(tu) hubieres sentado
(el/ella/Ud.) hubiere sentado
(nosotros) hubiéremos sentado
(vosotros) hubiereis sentado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren sentado

IMPERATIVO
Presente

sienta (tu)
siente (el/ella/Ud.)
sentemos (nosotros)
sentad (vosotros)
sienten (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar