socavar (Traducció Castellà-Valencià)

socavar v. tr. soscavar.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb socavar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
socavar






Participio
socavado
socavada
socavados
socavadas



Gerundio
socavando






INDICATIVO
Presente
(yo) socavo
(tu) socavas
(el/ella/Ud.) socava
(nosotros) socavamos
(vosotros) socaváis
(ellos/ellas/Uds.) socavan

Pretérito perfecto simple
(yo) socavé
(tu) socavaste
(el/ella/Ud.) socavó
(nosotros) socavamos
(vosotros) socavasteis
(ellos/ellas/Uds.) socavaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he socavado
(tu) has socavado
(el/ella/Ud.) ha socavado
(nosotros) hemos socavado
(vosotros) habéis socavado
(ellos/ellas/Uds.) han socavado

Pretérito imperfecto
(yo) socavaba
(tu) socavabas
(el/ella/Ud.) socavaba
(nosotros) socavábamos
(vosotros) socavabais
(ellos/ellas/Uds.) socavaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había socavado
(tu) habías socavado
(el/ella/Ud.) había socavado
(nosotros) habíamos socavado
(vosotros) habíais socavado
(ellos/ellas/Uds.) habían socavado

Pretérito anterior
(yo) hube socavado
(tu) hubiste socavado
(el/ella/Ud.) hubo socavado
(nosotros) hubimos socavado
(vosotros) hubisteis socavado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron socavado

Futuro simple
(yo) socavaré
(tu) socavarás
(el/ella/Ud.) socavará
(nosotros) socavaremos
(vosotros) socavaréis
(ellos/ellas/Uds.) socavarán

Futuro compuesto
(yo) habré socavado
(tu) habrás socavado
(el/ella/Ud.) habrá socavado
(nosotros) habremos socavado
(vosotros) habréis socavado
(ellos/ellas/Uds.) habrán socavado

Condicional simple
(yo) socavaría
(tu) socavarías
(el/ella/Ud.) socavaría
(nosotros) socavaríamos
(vosotros) socavaríais
(ellos/ellas/Uds.) socavarían

Condicional compuesto
(yo) habría socavado
(tu) habrías socavado
(el/ella/Ud.) habría socavado
(nosotros) habríamos socavado
(vosotros) habríais socavado
(ellos/ellas/Uds.) habrían socavado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) socave
(tu) socaves
(el/ella/Ud.) socave
(nosotros) socavemos
(vosotros) socavéis
(ellos/ellas/Uds.) socaven

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya socavado
(tu) hayas socavado
(el/ella/Ud.) haya socavado
(nosotros) hayamos socavado
(vosotros) hayáis socavado
(ellos/ellas/Uds.) hayan socavado

Pretérito imperfecto I
(yo) socavara
(tu) socavaras
(el/ella/Ud.) socavara
(nosotros) socaváramos
(vosotros) socavarais
(ellos/ellas/Uds.) socavaran

Pretérito imperfecto II
(yo) socavase
(tu) socavases
(el/ella/Ud.) socavase
(nosotros) socavásemos
(vosotros) socavaseis
(ellos/ellas/Uds.) socavasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera socavado
(tu) hubieras socavado
(el/ella/Ud.) hubiera socavado
(nosotros) hubiéramos socavado
(vosotros) hubierais socavado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran socavado

Futuro simple
(yo) socavare
(tu) socavares
(el/ella/Ud.) socavare
(nosotros) socaváremos
(vosotros) socavareis
(ellos/ellas/Uds.) socavaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere socavado
(tu) hubieres socavado
(el/ella/Ud.) hubiere socavado
(nosotros) hubiéremos socavado
(vosotros) hubiereis socavado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren socavado

IMPERATIVO
Presente


socave (el/ella/Ud.)
socavemos (nosotros)
socavad (vosotros)
socaven (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar