trastorno (Traducció Castellà-Valencià)

trastorno m. trastorn.

Primera persona singular Presente Indicativo del verb trastornar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
trastornar






Participio
trastornado
trastornada
trastornados
trastornadas



Gerundio
trastornando






INDICATIVO
Presente
(yo) trastorno
(tu) trastornas
(el/ella/Ud.) trastorna
(nosotros) trastornamos
(vosotros) trastornáis
(ellos/ellas/Uds.) trastornan

Pretérito perfecto simple
(yo) trastorné
(tu) trastornaste
(el/ella/Ud.) trastornó
(nosotros) trastornamos
(vosotros) trastornasteis
(ellos/ellas/Uds.) trastornaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he trastornado
(tu) has trastornado
(el/ella/Ud.) ha trastornado
(nosotros) hemos trastornado
(vosotros) habéis trastornado
(ellos/ellas/Uds.) han trastornado

Pretérito imperfecto
(yo) trastornaba
(tu) trastornabas
(el/ella/Ud.) trastornaba
(nosotros) trastornábamos
(vosotros) trastornabais
(ellos/ellas/Uds.) trastornaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había trastornado
(tu) habías trastornado
(el/ella/Ud.) había trastornado
(nosotros) habíamos trastornado
(vosotros) habíais trastornado
(ellos/ellas/Uds.) habían trastornado

Pretérito anterior
(yo) hube trastornado
(tu) hubiste trastornado
(el/ella/Ud.) hubo trastornado
(nosotros) hubimos trastornado
(vosotros) hubisteis trastornado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron trastornado

Futuro simple
(yo) trastornaré
(tu) trastornarás
(el/ella/Ud.) trastornará
(nosotros) trastornaremos
(vosotros) trastornaréis
(ellos/ellas/Uds.) trastornarán

Futuro compuesto
(yo) habré trastornado
(tu) habrás trastornado
(el/ella/Ud.) habrá trastornado
(nosotros) habremos trastornado
(vosotros) habréis trastornado
(ellos/ellas/Uds.) habrán trastornado

Condicional simple
(yo) trastornaría
(tu) trastornarías
(el/ella/Ud.) trastornaría
(nosotros) trastornaríamos
(vosotros) trastornaríais
(ellos/ellas/Uds.) trastornarían

Condicional compuesto
(yo) habría trastornado
(tu) habrías trastornado
(el/ella/Ud.) habría trastornado
(nosotros) habríamos trastornado
(vosotros) habríais trastornado
(ellos/ellas/Uds.) habrían trastornado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) trastorne
(tu) trastornes
(el/ella/Ud.) trastorne
(nosotros) trastornemos
(vosotros) trastornéis
(ellos/ellas/Uds.) trastornen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya trastornado
(tu) hayas trastornado
(el/ella/Ud.) haya trastornado
(nosotros) hayamos trastornado
(vosotros) hayáis trastornado
(ellos/ellas/Uds.) hayan trastornado

Pretérito imperfecto I
(yo) trastornara
(tu) trastornaras
(el/ella/Ud.) trastornara
(nosotros) trastornáramos
(vosotros) trastornarais
(ellos/ellas/Uds.) trastornaran

Pretérito imperfecto II
(yo) trastornase
(tu) trastornases
(el/ella/Ud.) trastornase
(nosotros) trastornásemos
(vosotros) trastornaseis
(ellos/ellas/Uds.) trastornasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera trastornado
(tu) hubieras trastornado
(el/ella/Ud.) hubiera trastornado
(nosotros) hubiéramos trastornado
(vosotros) hubierais trastornado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran trastornado

Futuro simple
(yo) trastornare
(tu) trastornares
(el/ella/Ud.) trastornare
(nosotros) trastornáremos
(vosotros) trastornareis
(ellos/ellas/Uds.) trastornaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere trastornado
(tu) hubieres trastornado
(el/ella/Ud.) hubiere trastornado
(nosotros) hubiéremos trastornado
(vosotros) hubiereis trastornado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren trastornado

IMPERATIVO
Presente


trastorne (el/ella/Ud.)
trastornemos (nosotros)
trastornad (vosotros)
trastornen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar