{{#palabras}}
{{.}}
{{/palabras}} {{^palabras}}
No hi ha cap resultat ...
{{/palabras}}
triumvir (Diccionari)
triumvir
m. HIST.
En l'antiguitat romana, cada una de les tres persones que formaven una comissió o associació.
triumvir (Traducció Valencià-Castellà)
triumvir
m.
triunviro.
Et pot interessar
Serratella
acitrón
cine-club
conglomerar
destorbar
divinilo
dolçainer
drumlin
eritrocito
flebobranqui
governador despòtic
hiloquer
indefenso
monogenètic
pansir
papabenet
pasionario
pertorbar
quarta
ruiponce