arremolinar (Diccionari)

arremolinar
1. a. v. tr. Amuntonar en remolins, moure formant remolins. L'aire arremolina les fulles caigudes.
b. v. pron. Arremolinar-se la neu.
c. v. pron. [ fig. ] Els espectadors s'arremolinaven davant del vestidor.
2. a. v. tr. Reunir (les ovelles) en un ramat.
b. v. pron. Resguardar-se del sol les ovelles ajuntant-se en un lloc d'ombra.
3. v. tr. CONSTR. Deixar l'arrebossat a punt d'emblanquinar.

arremolinar (Traducció Valencià-Castellà)

arremolinar v. tr., remolinar, remolinear.

Primera persona singular Infinitiu Formes Impersonals del verb arremolinar (Verb Valencià)

FORMES IMPERSONALS
Infinitiu
arremolinar






Participi
arremolinat
arremolinada
arremolinats
arremolinades



Gerundi
arremolinant






INDICATIU
Present
(jo) arremoline
(tu) arremolines
(ell/ella/vosté) arremolina
(nosaltres) arremolinem
(vosaltres) arremolineu
(ells/elles/vostés) arremolinen

Perfet
(jo) he arremolinat
(tu) has arremolinat
(ell/ella/vosté) ha arremolinat
(nosaltres) hem arremolinat
(vosaltres) heu arremolinat
(ells/elles/vostés) han arremolinat

Passat simple
(jo) arremoliní
(tu) arremolinares
(ell/ella/vosté) arremolinà
(nosaltres) arremolinàrem
(vosaltres) arremolinàreu
(ells/elles/vostés) arremolinaren

Passat perifràstic
(jo) vaig arremolinar
(tu) vas (o vares) arremolinar
(ell/ella/vosté) va arremolinar
(nosaltres) vam (o vàrem) arremolinar
(vosaltres) vau (o vàreu) arremolinar
(ells/elles/vostés) van (o vàren) arremolinar

Imperfet
(jo) arremolinava
(tu) arremolinaves
(ell/ella/vosté) arremolinava
(nosaltres) arremolinàvem
(vosaltres) arremolinàveu
(ells/elles/vostés) arremolinaven

Plusquamperfet
(jo) havia arremolinat
(tu) havies arremolinat
(ell/ella/vosté) havia arremolinat
(nosaltres) havíem arremolinat
(vosaltres) havíeu arremolinat
(ells/elles/vostés) havien arremolinat

Passat anterior
(jo) haguí arremolinat
(tu) hagueres arremolinat
(ell/ella/vosté) hagué arremolinat
(nosaltres) haguérem arremolinat
(vosaltres) haguéreu arremolinat
(ells/elles/vostés) hagueren arremolinat

Futur
(jo) arremolinaré
(tu) arremolinaràs
(ell/ella/vosté) arremolinarà
(nosaltres) arremolinarem
(vosaltres) arremolinareu
(ells/elles/vostés) arremolinaran

Futur perfet
(jo) hauré arremolinat
(tu) hauràs arremolinat
(ell/ella/vosté) haurà arremolinat
(nosaltres) haurem arremolinat
(vosaltres) haureu arremolinat
(ells/elles/vostés) hauran arremolinat

Condicional
(jo) arremolinaria
(tu) arremolinaries
(ell/ella/vosté) arremolinaria
(nosaltres) arremolinaríem
(vosaltres) arremolinaríeu
(ells/elles/vostés) arremolinarien

Condicional perfet
(jo) hauria arremolinat
(tu) hauries arremolinat
(ell/ella/vosté) hauria arremolinat
(nosaltres) hauríem arremolinat
(vosaltres) hauríeu arremolinat
(ells/elles/vostés) haurien arremolinat

SUBJUNTIU
Present
(jo) arremoline
(tu) arremolines
(ell/ella/vosté) arremoline
(nosaltres) arremolinem
(vosaltres) arremolineu
(ells/elles/vostés) arremolinen

Perfet
(jo) haja arremolinat
(tu) hages arremolinat
(ell/ella/vosté) haja arremolinat
(nosaltres) hàgem arremolinat
(vosaltres) hàgeu arremolinat
(ells/elles/vostés) hagen arremolinat

Imperfet
(jo) arremolinara
(tu) arremolinares
(ell/ella/vosté) arremolinara
(nosaltres) arremolinàrem
(vosaltres) arremolinàreu
(ells/elles/vostés) arremolinaren

Plusquamperfet
(jo) haguera arremolinat
(tu) hagueres arremolinat
(ell/ella/vosté) haguera arremolinat
(nosaltres) haguérem arremolinat
(vosaltres) haguéreu arremolinat
(ells/elles/vostés) hagueren arremolinat

IMPERATIU
Present

arremolina (tu)
arremoline (ell/ella/vosté)
arremolinem (nosaltres)
arremolineu (vosaltres)
arremolinen (ells/elles/vostés)

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb arremolinar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
arremolinar






Participio
arremolinado
arremolinada
arremolinados
arremolinadas



Gerundio
arremolinando






INDICATIVO
Presente
(yo) arremolino
(tu) arremolinas
(el/ella/Ud.) arremolina
(nosotros) arremolinamos
(vosotros) arremolináis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinan

Pretérito perfecto simple
(yo) arremoliné
(tu) arremolinaste
(el/ella/Ud.) arremolinó
(nosotros) arremolinamos
(vosotros) arremolinasteis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he arremolinado
(tu) has arremolinado
(el/ella/Ud.) ha arremolinado
(nosotros) hemos arremolinado
(vosotros) habéis arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) han arremolinado

Pretérito imperfecto
(yo) arremolinaba
(tu) arremolinabas
(el/ella/Ud.) arremolinaba
(nosotros) arremolinábamos
(vosotros) arremolinabais
(ellos/ellas/Uds.) arremolinaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había arremolinado
(tu) habías arremolinado
(el/ella/Ud.) había arremolinado
(nosotros) habíamos arremolinado
(vosotros) habíais arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) habían arremolinado

Pretérito anterior
(yo) hube arremolinado
(tu) hubiste arremolinado
(el/ella/Ud.) hubo arremolinado
(nosotros) hubimos arremolinado
(vosotros) hubisteis arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron arremolinado

Futuro simple
(yo) arremolinaré
(tu) arremolinarás
(el/ella/Ud.) arremolinará
(nosotros) arremolinaremos
(vosotros) arremolinaréis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinarán

Futuro compuesto
(yo) habré arremolinado
(tu) habrás arremolinado
(el/ella/Ud.) habrá arremolinado
(nosotros) habremos arremolinado
(vosotros) habréis arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) habrán arremolinado

Condicional simple
(yo) arremolinaría
(tu) arremolinarías
(el/ella/Ud.) arremolinaría
(nosotros) arremolinaríamos
(vosotros) arremolinaríais
(ellos/ellas/Uds.) arremolinarían

Condicional compuesto
(yo) habría arremolinado
(tu) habrías arremolinado
(el/ella/Ud.) habría arremolinado
(nosotros) habríamos arremolinado
(vosotros) habríais arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) habrían arremolinado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) arremoline
(tu) arremolines
(el/ella/Ud.) arremoline
(nosotros) arremolinemos
(vosotros) arremolinéis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinen

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya arremolinado
(tu) hayas arremolinado
(el/ella/Ud.) haya arremolinado
(nosotros) hayamos arremolinado
(vosotros) hayáis arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) hayan arremolinado

Pretérito imperfecto I
(yo) arremolinara
(tu) arremolinaras
(el/ella/Ud.) arremolinara
(nosotros) arremolináramos
(vosotros) arremolinarais
(ellos/ellas/Uds.) arremolinaran

Pretérito imperfecto II
(yo) arremolinase
(tu) arremolinases
(el/ella/Ud.) arremolinase
(nosotros) arremolinásemos
(vosotros) arremolinaseis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera arremolinado
(tu) hubieras arremolinado
(el/ella/Ud.) hubiera arremolinado
(nosotros) hubiéramos arremolinado
(vosotros) hubierais arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran arremolinado

Futuro simple
(yo) arremolinare
(tu) arremolinares
(el/ella/Ud.) arremolinare
(nosotros) arremolináremos
(vosotros) arremolinareis
(ellos/ellas/Uds.) arremolinaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere arremolinado
(tu) hubieres arremolinado
(el/ella/Ud.) hubiere arremolinado
(nosotros) hubiéremos arremolinado
(vosotros) hubiereis arremolinado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren arremolinado

IMPERATIVO
Presente


arremoline (el/ella/Ud.)
arremolinemos (nosotros)
arremolinad (vosotros)
arremolinen (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar