atontar (Traducció Castellà-Valencià)

atontar 1. v. tr. [ aturdir ] atordir, estamordir. Lo atontó el golpe y no se encuentra bién. ® L'atordí el colp i no es troba bé.
2. v. pron. [ pasmarse ] encantar-se. No te quedes atontado y ayúdame. ® No et quedes encantat i ajuda'm.

Primera persona singular Infinitivo Formas Impersonales del verb atontar (Verb Castellà)

FORMAS IMPERSONALES
Infinitivo
atontar






Participio
atontado
atontada
atontados
atontadas



Gerundio
atontando






INDICATIVO
Presente
(yo) atonto
(tu) atontas
(el/ella/Ud.) atonta
(nosotros) atontamos
(vosotros) atontáis
(ellos/ellas/Uds.) atontan

Pretérito perfecto simple
(yo) atonté
(tu) atontaste
(el/ella/Ud.) atontó
(nosotros) atontamos
(vosotros) atontasteis
(ellos/ellas/Uds.) atontaron

Pretérito perfecto compuesto
(yo) he atontado
(tu) has atontado
(el/ella/Ud.) ha atontado
(nosotros) hemos atontado
(vosotros) habéis atontado
(ellos/ellas/Uds.) han atontado

Pretérito imperfecto
(yo) atontaba
(tu) atontabas
(el/ella/Ud.) atontaba
(nosotros) atontábamos
(vosotros) atontabais
(ellos/ellas/Uds.) atontaban

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) había atontado
(tu) habías atontado
(el/ella/Ud.) había atontado
(nosotros) habíamos atontado
(vosotros) habíais atontado
(ellos/ellas/Uds.) habían atontado

Pretérito anterior
(yo) hube atontado
(tu) hubiste atontado
(el/ella/Ud.) hubo atontado
(nosotros) hubimos atontado
(vosotros) hubisteis atontado
(ellos/ellas/Uds.) hubieron atontado

Futuro simple
(yo) atontaré
(tu) atontarás
(el/ella/Ud.) atontará
(nosotros) atontaremos
(vosotros) atontaréis
(ellos/ellas/Uds.) atontarán

Futuro compuesto
(yo) habré atontado
(tu) habrás atontado
(el/ella/Ud.) habrá atontado
(nosotros) habremos atontado
(vosotros) habréis atontado
(ellos/ellas/Uds.) habrán atontado

Condicional simple
(yo) atontaría
(tu) atontarías
(el/ella/Ud.) atontaría
(nosotros) atontaríamos
(vosotros) atontaríais
(ellos/ellas/Uds.) atontarían

Condicional compuesto
(yo) habría atontado
(tu) habrías atontado
(el/ella/Ud.) habría atontado
(nosotros) habríamos atontado
(vosotros) habríais atontado
(ellos/ellas/Uds.) habrían atontado

SUBJUNTIVO
Presente
(yo) atonte
(tu) atontes
(el/ella/Ud.) atonte
(nosotros) atontemos
(vosotros) atontéis
(ellos/ellas/Uds.) atonten

Pretérito perfecto compuesto
(yo) haya atontado
(tu) hayas atontado
(el/ella/Ud.) haya atontado
(nosotros) hayamos atontado
(vosotros) hayáis atontado
(ellos/ellas/Uds.) hayan atontado

Pretérito imperfecto I
(yo) atontara
(tu) atontaras
(el/ella/Ud.) atontara
(nosotros) atontáramos
(vosotros) atontarais
(ellos/ellas/Uds.) atontaran

Pretérito imperfecto II
(yo) atontase
(tu) atontases
(el/ella/Ud.) atontase
(nosotros) atontásemos
(vosotros) atontaseis
(ellos/ellas/Uds.) atontasen

Pretérito pluscuamperfecto
(yo) hubiera atontado
(tu) hubieras atontado
(el/ella/Ud.) hubiera atontado
(nosotros) hubiéramos atontado
(vosotros) hubierais atontado
(ellos/ellas/Uds.) hubieran atontado

Futuro simple
(yo) atontare
(tu) atontares
(el/ella/Ud.) atontare
(nosotros) atontáremos
(vosotros) atontareis
(ellos/ellas/Uds.) atontaren

Futuro compuesto
(yo) hubiere atontado
(tu) hubieres atontado
(el/ella/Ud.) hubiere atontado
(nosotros) hubiéremos atontado
(vosotros) hubiereis atontado
(ellos/ellas/Uds.) hubieren atontado

IMPERATIVO
Presente


atonte (el/ella/Ud.)
atontemos (nosotros)
atontad (vosotros)
atonten (ellos/ellas/Uds.)

Et pot interessar